۱۳۹۳ آذر ۱۶, یکشنبه

روز دانشجو مبارک ! از طرف دانشجو ٔیان محروم از تحصیل بهاییان ایران

روز دانشجو مبارک !
دانشجویی و دنیای دانشجویی واسه هرکسی معنای متفاوتی داره ...
واسه یکی یعنی دوری از خانواده ، واسه یکی دیگر یعنی هدف،آبرو،آینده،صندلی که با پول خریده،صبح های زود از خانه بیرون رفتن،غذاهای دانشگاه ...
اما واسه یک عده دیگه یعنی حسرت،یعنی نامه های ارسالی بدون جواب،یعنی ساعت ۶صبح از خانه بیرون رفتن واسه وزارت علوم،یعنی سازمان سنجش،میدان پاستور،دفتر رییس جمهور،ساختمان مجلس ...
یعنی توهین ، یعنی تحقیر ......
واسه یکی مثل من یعنی گره خوردن تحصیل و عقیده باهم ، یعنی یاد بگیری قبل از انسان بودن واست مهم باشه که مسلمانی یا بهایی؟ یعنی بفهمی کل سهمت از دنیای دانشجویی یک لب تاپ و کتاب های گیدنز و هیلگارد و استادایی که هیچوقت نمیبینیشان ...
دانشجویی یعنی کلاسر پر از نامه ها بی جواب در دستت و قدم زدن در خیابان های تهران درحالی که مرتب صدا ها در گوشت میپیچد " مامورم و معذور ، از دستم کاری بر نمیاد ، از ایران برو ، تو که آدم نیستی ، تو نجسی ، .... "
واسه یکی مثل کودک فال فروش یعنی آرزوی محال ...
واسه یکی مثل دختر شین آباد و کودک مین یعنی آینده مبهم ...
واسه یک افغان یعنی حسرت درس و در نهایت کارگری ...
از همه این ها که بگذریم این درد مشترک باعث شد حس ترحم به همدلی تبدیل بشه ...
این بار اگر دختران شین آباد را دیدم دلسوزی نمیکنم ، همدلی میکنم و میگم " کوچولو تو با آتیش بخاری سوختی من با آتیش تعصب یک عده ی دیگه "
اگر کودک فال فروش را دیدم در آغوشش میکشم و میگویم " تو واسه نداشتن پول درس نمیخونی ، من واسه داشتن صداقت "
اگر کودکان مین را دیدم میگویم " تو واسه مین های پاکسازی نشده از زمان جنگ از همسن هات عقب موندی و من واسه فکرهای پاکسازی نشده "
اگر افغانی را دیدم به او خواهم گفت " تو واسه نداشتن کارت نمیتونی درس بخونی ، من شناسنامه و پاسپورت و کارت ملی ایرانی دارم اما به کارم نمیاید میدهم به تو شاید به دردت خورد "
خلاصه که این درد مشترک باعث شد بیشتر به اطرافم نگاه کنم ، آدم ها را بهتر درک کنم ...
دوستانی پیدا کردم که همیشه پشتم بودن ، حمایت یک ملت را حس کردم ...
به هرحال روز دانشجو مبارک همه باشه حالا هرجور که حسش کردید !!
پی نوشت : سالاد الویه دستپخت تارا اون ظرف که "از" داره مخصوص من هست بدون مرغ و کالباس
دستت درد نکنه تارا جونی
روحیه 16/9/93


a

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر